اولین کاربر نورالینک ایلان ماسک حرکات چند وظیفه ای را انجام می دهد

اولین کاربر نورالینک ایلان ماسک حرکات چند وظیفه ای را انجام می دهد انفجی.

در سال 2016، نولاند آرباگ هنگام شنا در یک دریاچه دچار آسیب نخاعی شد.

جزئیات مبهم هستند، اما چیزی که او به یاد می آورد این است که با دوستانش به سمت آب می شتابد، شیرجه می زند، و سرش را به چیزی یا کسی می زند.

او روی سطح شناور شد و قادر به حرکت نبود.

پزشکان بعداً تأیید کردند که او از گردن به پایین فلج شده است.

آرباگ از یک دانشجوی خودکفا به بازگشت با والدین خود و تکیه بر آنها برای نیازهای روزانه خود تبدیل شد.

او یاد گرفت که چگونه با ویلچر رفت و آمد کند و از یک چوب دهانی برای کار با آی‌پد استفاده کند

اما سخت‌ترین کار این بود که احساس می‌کرد بر دوش خانواده‌اش سنگینی می‌کند.

اولین کاربر نورالینک ایلان ماسک حرکات چند وظیفه ای را انجام می دهد

سال 2016 همچنین زمانی بود که ایلان ماسک استارتاپ ایمپلنت مغزی نورالینک را تأسیس کرد.

در ژانویه امسال، آرباگ اولین فردی بود که دستگاه تحقیقاتی این شرکت به نام تله پاتی را به عنوان بخشی از یک کارآزمایی بالینی دریافت کرد.

به عنوان رابط مغز و کامپیوتر یا BCI شناخته می شود، سیگنال های حرکتی مورد نظر را در مغز رمزگشایی می کند و آنها را به دستورات کامپیوتری تبدیل می کند.

آرباو فقط باید به حرکت مکان نما روی صفحه لپ تاپ خود فکر کند و حرکت می کند.

دستگاه آزمایشی به آرباگ که اکنون 30 ساله است، احساس استقلال داده است.

پیش از این، استفاده از چوب دهان نیاز داشت که کسی او را به حالت عمودی قرار دهد.

اگر چوب دهانش را می انداخت، باید برایش بلند می شد.

و نمی توانست برای مدت طولانی از آن استفاده کند وگرنه دچار زخم می شد.

با دستگاه نورالینک او تقریباً کنترل کامل یک رایانه را در اختیار دارد.

او می تواند هر زمان که بخواهد وب را مرور کند و بازی انفجار آنلاین انجام دهد و نورالینک می گوید که رکورد انسانی را برای کنترل مکان نما با BCI ثبت کرده است.

آرباگ اولین کسی نیست که BCI می گیرد.

یکی از دریافت‌کنندگان، ناتان کوپلند، به مدت 9 سال است که یک دریافت‌کننده داشته است.

فراتر از نورالینک چندین شرکت دیگر در حال کار برای تجاری سازی BCI برای کمک به افراد مبتلا به فلج، اختلالات سلامت روان و حتی نابینایی هستند.

آرباگ اخیراً از طریق Zoom با WIRED صحبت کرد تا در مورد تجربه خود در مطالعه Neuralink صحبت کند. این مصاحبه برای طولانی بودن و وضوح ویرایش شده است.

پاسخ جراح مغز و اعصاب به سوالات جراحی مغز از توییتر

امیلی مولین: قبل از کاشت ایمپلنت، زندگی روزمره شما چگونه بود؟

نولاند آرباگ: بیشتر روزها، تمام روز را در رختخواب دراز می کشیدم. من زیاد بلند نشدم مگر اینکه کاری انجام دهم.

یک روز در میان بلند شدم تا دوش بگیرم.

وقتی مردم برای دیدن من به خانه ام می آمدند از جایم بلند شدم، اما خارج از آن فقط در رختخواب بودم.

درست قبل از “شروع” من به Neuralink سعی می کردم چیزهای بیشتری یاد بگیرم.

سعی می‌کردم زندگی‌ام را به مسیر درست برگردانم، زیرا تا پنج سال بعد از تصادفم کاری انجام نداده بودم.

بنابراین شروع به یادگیری زبان و چیزهای دیگر کردم.

دو سال قبل از آزمایش نورالینک من فعالانه در تلاش برای بهبود خودم بودم.

آیا در هر مقطعی نگرانی یا ترسی در مورد جراحی مغز داشتید؟

چند چیز وجود داشت که باعث توقف من شد، اما من آنها را نگران نمی‌کنم.

بیشتر این بود که نیاز داشتم به آن فکر کنم و احساسات و عواطفم را مرتب کنم

و ببینم آیا واقعاً آماده انجام آنچه در راه است هستم یا نه.

اولین مورد این است که من یک چهار پلژیک هستم و تنها چیزی که واقعا دارم مغزم است.

بنابراین اجازه دادن به کسی که به آنجا برود و در اطراف خود به هم بریزد، تعهد بزرگی است.

اگر مشکلی پیش بیاید، برای من هم همینطور است.

اما می‌دانستم که می‌خواهم کمک کنم، و نمی‌خواستم اجازه دهم ترس‌هایم مانع از این کار شود.

دومین چیزی که به من مکث کرد این بود که نمی‌دانستم می‌خواهم

اولین کسی باشم که این را در مغزم وارد می‌کنم اگر مشکلی با ایمپلنت پیش بیاید.

اگر خراب شود یا از کار بیفتد و من فقط یک روز، یک هفته آن را داشته باشم چه؟

فکر کردم شاید شخص دیگری باید ابتدا آن را دریافت کند و من نسخه بهتر آن را دریافت کنم.